Datum: | 5-11-2020 SPIRITUALITEIT | |
![]() Ik heb eens aan tien meditatiesessies meegedaan, transcendente meditatie om precies te zijn. We zaten in een kring van acht personen op een kussentje en moesten eerst tien, toen twintig minuten stil zitten en de adem tellen. Dat laatste om je voor te bereiden op het echte werk: het wegzakken in jezelf, want de echte meditatie beoefenaar telt de adem niet maar raakt in al in trance als hij of zij zijn kussentje ziet of raakt. Althans zo stel ik me dat voor en ik benijd die mensen, maar zoals gezegd het was niets voor mij. Als ik twintig minuten op dat kussentje zat moest ik steeds weer opnieuw bij 1 beginnen want de boodschappen die ik moest doen of het werk dat nog af moest worden doken steeds na nummer 1 of 2 op. Nee, dat was niets voor mij. Ik ging door met yoga. Maar als je nou denkt dat ik door yoga tot de diepere lagen van mijn onderbewustzijn ben doorgedrongen dan moet ik je teleurstellen. Ik ben meer bezig te trachten in de juiste houding te blijven dan om weg te zakken in mijzelf. Door mijn gedachten over spiritualiteit op te schrijven krijg ik meer inzicht en ga toch nog eens proberen weg te zakken bij yin-yoga, dit is een vorm van yoga waarin je vijf minuten in vieren gevouwen moet blijven zitten. 'Luister naar je adem dan denk je niet aan ongemak.' zegt de yoga lerares. In dit journaal schrijf ik over spiritualiteit omdat ik dacht dat Meek de hoofdpersoon in 'De vrouw met de schelp' spiritueel was. Ik heb het mis, ze was net als ik meer intuïtief, voelde zaken aan en kon soms gedachten lezen. Ach ja, familie.
---------- |