San Francisco, Scott Mckenzie

Het is maandag. Spotify heeft weer eens een nieuwe playlist voor mij samengesteld Ach, waarom niet, ik klik op de mix en schrijf verder aan mijn column voor de krant. Middenin een zin drijft er een bekende melodie mijn oren in. Ik stop abrupt en zet de volumeknop hoger.

Ik ben weer 16 jaar, het is zomer en ik lift met mijn zus van het strand in Bergen terug naar de jeugdherberg in Schoorl. Een oud autootje met drie jongens stopt. We zitten opgepropt achterin. Uit de radio schalt San Francisco van Scot McKenzie. Alle ramen staan open, de lucht van zonnebrand vermengd met zilt zweeft door de auto. Het zand knerst weer tussen mijn tenen. Ik voel de warme huid van mijn zus en van de jongen naast mij. Ik klik op de hit net zolang tot het beeld vervaagt en zet mij dan met een zucht weer aan het schrijfproces.
https://youtu.be/7I0vkKy504U?t=8